1.Նախադասության բառերից մեկը փոխիր՝ առանց միտքը փոխելու:

Օրինակ՝

Արջուկը քարանձավ դուրս եկավ ու շշմած կանգ առավ: – 1. Արջուկը քարայրից դուրս եկավ ա շշմած կանգ առավ: 2. Արջուկը քարանձավից (քարայրից, քարանձավից) դուրս եկավ ու շշմած կանգ առավ: 3.Արջուկը քարայրից ելավ (դուրս թռավ) ու շշմած կանգ առավ: 4.Արջուկը քարայրից դուրս եկավ և շշմած կանգ առավ: 5. Արջուկը քարայրից դուրս եկավ ու շփոթված (զարմացած) կանգ առավ: 6.Արջուկը քարայրից դուրս եկավ ու շշմած կանգնեց:

Դարբնի աղջիկն առավոտից մինչև իրիկուն պետք է խոհանոցում տանջվի:

Ինչ-որ մեկը պատուհանը թակեց ու շտապ-շտապ հեռացավ: Անսպասելի մի խշշոց ականջն ընկավ, ու ձին վազեց:

Քո ճանապարհին միայն մեկ դժվարություն կա:

Անխոս առաջ էր քայլում՝ առանց մեկի վրա ուշադրություն դարձնելու: Ձորի պռնկին, աշնան հողմերի առաջ անկոտրում ու անվախ, մի ծառ էր կանգնել:

52. Ընդգծված բառերը փոխարինի´ր տրված հոմանիշներով: Տրված և ստացված տեքստերը համեմատի´ր (բացի բառերից՝ ի՞նչ է փոխվել):

Կողք, գույն, ճամփա, գնալ, գնացող, պատել, կուզ, տափակ, ծռված, թեքել, ձանձրալի, ամպ, անտարբեր, հենց, խառնվել, սար:

Ճանապարհի-ճանփաի  եզրով-կողք, շղթա կազմած, դանդաղ ընթանում-գնում են ուղտերը: Նրանք ներկված են անապատի երանգով-գույնով, սապատները-կուզերը մաշված են ու կախված-ծռված են մի կողքի: Սլացող-գնացող ավտոմեքենաների բարձրացրած փոշին թուխպի-ամպի նման պարուրում-պատում է նրանց, բայց ուղտերն անվրդով շրջում-թեքում՛ են գլուխները: Անապատը տաղտկալի է ու միօրինակ-ձանձրալի-անտարբեր, նա հեռու հորիզոնում ձուլվում-խառնվում է իր նման գորշ ու տաղտկալի երկնքին: Ո´չ բլուր-սար է երևում, ո´չ ցածրավայր: Ահա-հենց այստեղ էլ հեռավոր ժամանակներում մարդիկ որոշեցին, որ Երկիրը տափարակ-տափակ է:

53.Կետերի փոխարեն գրի´ր տրված հոմանիշներից մեկը (ամենահարմարը):

Մեկ էլ, թթի կարմիր շիրան պռոշներին, ներս ընկավ պուճուր տղան՝ շոգից կարմրած թշերով (թշերով, այտերով): Հյուրը քթի տակ բարի ժպտում էր (հռհռում, քմծիծաղում, ծիծաղում, ժպտում) էր երեխայի շատախոսության վրա: Առաջ բերեցին նրա զտարյուն  (ազնվատոհմ, վեհազգի, զտարյուն) նժույգը: Լքված նավը կամաց-կամաց խորտակվում  (սուզվում, իջնում, խորտակվում, ընկղմվում) էր: Նրա բոլոր հույսերը ընկղվում (սուզվում, խորտակվում,ընկղմվում) էին:

54.Տրված բառերն ըստ հոմանիշության բաժանի´ր հինգ խմբի:

Մնացուկ, ոստ, մնացորդ, շյուղ, թափոն, մառան, նկուղ, կասկած, թերմացք, նախատինք, տարակույս, պարսավանք, հանդիմանություն, տարակուսանք, շտեմարան, երկմտություն, թափթփուկ, շիվ, կշտամբանք, ճյուղ, ավելցուկ, անարգանք:

55.Սխալ կամ ոչ տեղին գործածված բառերը գտի´ր և ուղղի´ր՝ դրանց հոմանիշները գրելով:

Մի թարմ աշակերտ կա մեր դասարանում: Մի նոր աշակերտ կա մեր դասարանում:

Հիվանդին լավ դիտիր , որ շուտ լավանա: Հիվանդին լավ նայիր , որ շուտ լավանա:

Տարվա ծայրին մի անակնկալ էլ կար: Տարվա վերջում մի անակնկալ էլ կար:

Մատանու ակը գլորվեց մինչև անծանոթի կոշիկն ու հանգստացավ: Մատանու ակը գլորվեց մինչև անծանոթի կոշիկն ու կանգնեց։

56.Բառերը զույգ- զույգ խմբավորի´ր ըստ օրինակի: Եթե մոտ, նման իմաստ ունեցող բառերը հոմանիշներ են, ինչպե՞ս կկոչվեն հակառակ իմաստ ունեցողները:

Օրինակ`

բարձր – ցածր,

տալ – վերցնել:

Միշտ-երփեկ, անարատ-կեղտոտ , ոչնչացնել-սարքել, արատավոր-մաքուր, բացահայտ-թաքուն, թույլ-ամուր, վերջին-առաջին, համաձայնել-չհամաձայնել , հանգստանալ-անհանգստանալ, գտնել-թաքցնել, երբեք-միշտ, հավաքել-թափռթել , աջ-ձախ, արթուն-քնած, քնած-արթուն, հրաժարվել-համաձայնվել, առաջին-վերջին, գաղտնի-բացահայտ, ամուր-թույլ, աշխատել-թամբալանալ, ընդունել-հրաժարվել, կորցնել-գտնել, ստեղծել-գանդել, վատնել-վաստակել, մերժել-ընդունել, ձախ-աջ